«Η ζωή στα κομμωτήρια σταμάτησε στις 14 Μαρτίου και συνεχίστηκε αλλιώς: στο σπίτι. Κλειδωμένοι όλοι, με κομμένη ανάσα, παρακολουθούσαμε κάτι που μας μπέρδευε και νομίζαμε πως βλέπαμε μια ταινία science fiction με σκηνικό όλο τον πλανήτη, με πόλεμο ενάντια σε αόρατο φονικό εχθρό και τραγικούς πρωταγωνιστές ανθρώπους, χωρίς διακρίσεις, απο όλες τις χώρες. Έκπληξη, φόβος, αμηχανία και μια καθημερινότητα αναγκαστικών “διακοπών”, που η παγκόσμια κομμωτική κοινότητα πρώτη φορά γνώριζε! Και άρχισαν σιγά-σιγά οι πρώτες φωνές στα social media και μετά ακούστηκαν δυνατά σε όλα τα κεντρικά δελτία ειδήσεων στα ΜΜΕ: “Και τώρα, Τί θα κάνουμε χωρίς τους κομμωτές, Μας λείπουν… Ανοίξτε τα κομμωτήρια!”. Η ζωή χωρίς κομμωτήριο έμοιαζε πιό σκοτεινή στους σκοτεινούς καιρούς. Γυναίκες και άντρες πίεζαν για το “χτένισμα του ηθικού” τους.
Το πράσινο φως άναψε στις 4 Μαίου και η Ανοιξη καλωσόρισε τους καλλιτέχνες των χρωμάτων και των σχημάτων στα κομμωτήριά τους. Μαραθώνιος ήταν η πρώτη εβδομάδα. Όχι κούρσα ταχύτητας, αλλά μια εξαντλητική προσπάθεια με ανυπόμονους πελάτες, λαχτάρα και χαρά για την επανένωση, άγχος για τα μέτρα προστασίας και φόβο για την επίμονη Covid-19… Ήταν λυτρωτική όμως η μεγάλη, πλατιά και “ανέπαφη” αγκαλιά των πελατών. Μέσα απο μάσκες, γάντια και μυρωδιές αντισηπτικών έλαμψε η αγάπη, το δέσιμο, η εμπιστοσύνη και η ψυχολογική ανακούφιση που μόνο οι επαγγελματίες της ομορφιάς γνωρίζουν να δίνουν τόσο γενναιόδωρα, και με τόση κούραση… Εισέπραξαν την αγάπη του κόσμου “φωναχτά” και άρχισε η νέα καθημερινότητα που δεν θα είναι συνέχεια Μαραθώνιος.
Ο δρόμος για τη νίκη έχει ασκήσεις ακροβασίας. Και θα πρέπει να ισορροπήσουν μεταξύ της οικονομικής (δύσκολης) πραγματικότητας, της αγάπης για δημιουργία και της ανάγκης για το χτίσιμο ενός καλύτερου μέλλοντος για τα παιδιά τους, γιατί αυτό το μαγικό επάγγελμα θα υπάρχει όσο υπάρχουν άνθρωποι… Και οι κομμωτές είναι γυμνασμένοι και τα καταφέρνουν ακόμα και στις πιo λεπτές ασκήσεις ισορροπίας. Σας αγαπάμε, σας χρειαζόμαστε».
